Week 4

De eerste week op stage hebben we vooral geobserveerd, kennisgemaakt en ons verveeld (aangezien de cliënten pas na 1 uur binnenkomen en wij vanaf half 9 al bij Elkana zijn). Afgelopen week wilden we onze tijd hier wat beter besteden. Maandag hebben we een aaltal dossiers van de jongeren doorgelezen. Wat enorm heftig om te lezen wat deze kinderen allemaal al hebben doorgemaakt! Ik vind het nog steeds ongelofelijk wat ze op zo’n jonge leeftijd al hebben meegemaakt.

Om de kinderen en mezelf te vermaken ben ik gaan voetballen met wat jongens. Erg leuk om op deze manier contact met hen te maken. Een cliënt wilde telkens laten zien hoe goed hij kon hooghouden. Waardoor de andere jongens niet meer aan de beurt kwamen. Ik heb hem de andere jongens les laten geven in hooghouden. Zo kon hij zijn kwaliteiten laten zien én zich inzetten voor anderen, kwamen de andere jongens weer aan de beurt en was ik mooi van het “probleem” af ;)
Marije heeft 2 Duitse studenten geholpen de container te verven, wat een soort rust/strafkamer moet gaan worden voor de jongeren. Deze studenten doen een jaar vrijwilligerswerk bij Elkana. Het is voor ons erg fijn om met hun contact te hebben, omdat ze dezelfde (westerse) kijk op dingen hebben zo kunnen we onze ideeën en frustraties uitwisselen. Ook is het gezellig ’s avonds wat met hen te drinken, in plaats van altijd op elkaar aangewezen te zijn. Hiermee hebben we alleen regel 1 van onze host verbroken: Terug zijn voor het donker is. Regel 2: Zorg dat je altijd van en naar Elkana wordt gebracht, hebben we ook maar meteen overtreden. Door naar Elkana te lopen, nadat we na een half uur wachten nog niet werden opgehaald. De laatste regel: Houdt altijd je deur op slot. waren we vergeten. Laatst wilden we de deur uitgaan en doen was deze nog open.
Verder zijn we heel voorzichtig en hopen we goed en wel over 3 maanden in Nederland terug te komen. Het belangrijkste: W’are still alive!!

Marije en ik hebben een plan gemaakt over wat we binnen Elkana willen doen en bereiken. We moeten hem nog met onze leidinggevende en de Social Worker bespreken. Hopelijk kunnen we daarna de komende maanden doelgericht aan de slag. Waar we nu al erg naar uitkijken!

Donderdag was het hier familiedag. We werden door de dochter van onze host en haar familie meegenomen voor een ontbijt naar een kaas- en wijnproeverij. Echt HEERLIJK (ook op de vroege ochtend) en gezellig! Het deed me denken aan Frankrijk als “toetje” nam ik een “Pain au chocolat” wat we vroeger elke zondag op vakantie kregen.
Voor ons reden ze een stukje om zodat we wat zebra’s konden bekijken. Nog steeds gek om ze niet achter een hekje te zien in de dierentuin. De rest van de dag waren we vrij. Even een dagje niets doen en uitrusten voor een weekendje KAAPSTAD!
Samen met Annemarie en Roëlle zaten we afgelopen weekend in een backpacker op loopafstand van het strand met uitzicht op de Tafelberg, Lion’s head en Devil’s peak. Deze hebben we nu alleen nog maar bekeken, aangezien Roëlle en Annemarie nog met collega’s naar de Tafelberg zouden gaan.
Het was een heerlijk weekend, wat voelde als vakantie: op veel terrasjes gezeten, lekker rond geslenterd en genoten van de zon (als we uit de wind zaten). Daarnaast hebben we Waterfront bezocht; een groot winkelcentrum aan de haven, het greenpoint stadion die is gebouwd voor het wk en Longstreet bekeken; dé straat van Kaapstad, met allemaal mooie gebouwen in Westernstyle en leuke (vintage)winkeltjes.

Zondag gingen we op weg naar Kaap de goede hoop en onderweg wat pinguïns te zien. We hebben een uur gereden om vervolgens nog geen 10 minuten naar de pinguïns te kijken. Erg leuk om ze een keer in het echt te zien, maar ze doen niet veel meer dan de hele tijd stil liggen in de zon. We vervolgden onze weg om naar Kaap de goede hoop te gaan. Na nog een uur rijden kwamen we bij het table mountain national park, waarvoor we 9 euro per persoon moesten betalen. Aangezien we niet eens een uur in het park konden zijn, besloten we om het hele end weer terug te rijden. Midden op de weg stonden er in eens wat mannetjes met een rood vlaggetje te waaien. Er kwam een aap (Baboon) uit de berg springen, die vlak achter onze auto de weg over rende (jammer genoeg te snel om er een foto van te maken). De aap maakte onze lange rit toch zinvol!

Vandaag hebben we met het team van Elkana stealdrumles gehad! Tof om op zo’n omgekeerde ton, hét instrument van Afrika, muziek te maken! Ik moet eerlijk zeggen dat het een stuk makkelijker is om te bespelen dan dat ik had gedacht. Hoewel het nog steeds nergens naar klonk toen we 3 stemmig speelden…